Migracja ryb przez elektrownię wodną w Głusku, na rzece Drawa, znów stała się możliwa dla wszystkich gatunków ichtiofauny występujących w jej dorzeczu. Przyczyną jej ustania była budowa zapory na przełomie XIX i XX wieku. Była to jedna z pierwszych takich elektrowni na Świecie. Uruchomiono ją ledwie 5 lat po pierwszej elektrowni wodnej na Świecie. Elektrownia Kamienna funkcjonuje od 1903 roku w niezmienionej postaci jako jedna z pierwszych w Europie i jedna z ostatnich tak leciwych nadal działających. W czasach jej budowy wiedza o skutkach zabudowy rzek była znikoma, zachwyt zaś nad możliwościami technologii ogromny. Podobnie jak przy wielu innych takich działaniach na całym globie spadek liczebności stad ryb następował stopniowo, i dopiero po dekadach zrozumiano skutki odcięcia łososia drawskiego, populacji o wyjątkowych właściwościach w skali całego gatunku, od naturalnych tarlisk. Równolegle zanikały populacje poszczególnych dopływów Odry, aż do całkowitego zaniku w latach 80-tych XX wieku. Populacja Drawska była ostatnią rodzimą na terenie Polski. Na przestrzeni ponad wieku podejmowano co prawda próby udrożnienia, jednak żadna z wcześniejszych nie była skuteczna, co zaowocowało zanikiem wielu gatunków, szczególnie wędrownych, dwuśrodowiskowych na czele z łososiem atlantyckim. Podobnie nieskuteczne okazały się próby sztucznego podtrzymywania obecności gatunku poprzez zarybienia, najpierw rodzimą populacją, później sprowadzoną z łotewskiej Dźwiny. Obecnie gatunek uznany jest za wymarły w Polskich wodach, choć od lat trwają wysiłki, by powrócił, podobnie jak wcześniej utracony jesiotr atlantycki.
Zapora piętrząca wodę na potrzeby elektrowni na wysokość ok 8 metrów zamyka dostęp dla ichtiofauny już na 32 kilometrze rzeki Drawa od jej ujścia do Noteci. Powyżej ponad dwukilometrowej cofki Drawa prezentuje się najokazalej, jej stan ekologiczny jest najlepszy, z doskonałymi warunkami dla naturalnego rozrodu i podchowu stadiów młodocianych wielu gatunków ryb oraz kilkoma równie dobrze ocenianymi dopływami na terenie Drawieńskiego Parku Narodowego. Niestety, ryby wędrowne nie docierają tam od ponad wieku.
Dzięki środkom programu LIFE+ oraz NFOŚ i GW Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Szczecinie w ramach projektu LIFE13NAT/PL/000009, LIFEDrawaPL, wspólnie z partnerami, w tym z przedstawicielami: Dyrekcją Drawieńskiego Parku Narodowego, instytutów naukowych, uczelni wyższych, lokalnych samorządów i NGO, w roku 2014 podjęła się poprawy sytuacji ekologicznej dorzecza Drawy. Jednym z kluczowych działań w tym zakresie była przebudowa niefunkcjonalnej od wielu lat przepławki przy EW Kamienna.
Wykonanie inwestycji poprzedziło opracowanie jej koncepcji z udziałem ekspertów Grupy Sterującej w tym m.in. dr hab. Piotra Dębowskiego – prof. Instytutu Rybactwa Śródlądowego oraz Józefa Jeleńskiego. Dokumentację projektową opracowało biuro projektowe DHV Hydroprojekt Sp. z o.o.
Istniejąca dotychczas na ternie DPN, zbyt spadzista przepławka komorowa o ok. 86 m długości i dochodzących do 0,5 m różnicach wysokości między komorami, została zastąpiona przez nową przepławkę szczelinową o szorstkim dnie. Wykonana w ramach projektu LIFEDrawaPL przepławka ma obecnie ponad 225 metrów długości, 45 komór z których każda ma około 4,6 m długości i 3 m szerokości, 55 centymetrowe szczeliny oraz warstwę kamieni, o uziarnieniu dobranym do mocy strumienia płynącej przepławką o 2 % spadku. Warstwa kamienia ułożona na dnie całej przepławki zapewnienia większą szorstkość dna dając jednocześnie warstwę wody wolniej płynącej dla migracji organizmów słabiej pływających.
Koszt całej inwestycji wyniósł 4 886 313,16 PLN.
Obiekt w najbliższym czasie zostanie wyposażony w barierę kierującą spływające ryby do przepławki, licznik ryb oraz system monitoringu obiektu.
EW Kamienna stanowiła do niedawna największą, ale nie jedyną barierą dla ichtiofauny na Drawie. W dorzeczu Drawy problemów tego typu jeszcze do niedawna było znacznie więcej. Dzięki działaniom podjętym w ramach projektu LIFEDrawaPL większość z nich w ostatnich dwóch latach udało się rozwiązana.
W otulinie Drawieńskiego Parku Narodowego (ok. 15 km od przepławki przy EW Kamienna) na rzece Korytnicy wykonano 2 przepławki w Jaźwinach oraz Sówce z dodatkową niwelacją pozostałości progu w dnie rzeki pomiędzy tymi obiektami.
W górze dorzecza Drawy, w Głęboczku w ramach projektu wykonano kręte koryto obejścia jazu istniejącego przy zabytkowym, niszczejącym Młynie. W ramach zadania wykonano tez z serią trzech bystrzy. Wykonane koryto obejściowe jazu oprócz roli korytarza ekologicznego pełni dodatkowo funkcję koryta ulgi, mieszczącego połowę przepływu WWQ.
W ramach projektu trwają prace budowlane w Drawsku Pomorskim oraz Złocieńcu.
W ramach projektu wykonane zostaną także działania przywracające różnorodność morfologiczną na odcinkach, gdzie została ona znacznie zmieniona. Zaplanowano wykonanie kilkudziesięciu pryzm żwirowo – kamiennych, przywracających właściwy stan ekologiczny siedlisk rzeki Drawy.
Cały projekt poprawi stan ekologiczny dorzecza oraz siedliska 3260 m.in. poprzez przywrócenie łączności korytarzy migracji oraz odtworzenie sekwencji bystrzy.
Wykonane w ramach projektu działania zabezpieczą stan najcenniejszego odcinka Drawy, przebiegającego przez tereny Drawieńskiego Parku Narodowego oraz pozwolą odtworzyć najwyższą jakość przyrodniczą rzeki poza Parkiem.
